Barış Akademisyenlerinden Kozmik gazetesi muharriri Ceren Sözeri, gazeteci Erk Acarer’in organize cürüm örgütü önderi Sedat Peker’in bildirilerini Twitter hesabından paylaşması ve kendisini savunan Peker’e teşekkür etmesine ait olarak, “Acarer’in gazetecilik metotlarını açıklamak Peker’e mi kalmalı? Acarer buna neden teşekkür etmiş anlamadım. Kaynak, gazetecinin doğrulama usullerine kefil olur mu?” değerlendirmesini yaptı.
Sözeri yazısında, “Geçen hafta Faruk Bildirici sitesinde Birleşik Arap Emirlikleri’nden gelen kısıtlamalar nedeniyle toplumsal medya hesabından Sedat Peker’e aracılık eden gazeteci Erk Acarer’i eleştiren bir yazı yazdı. Devamında Tuğçe Tatari’nin kaleminden de benzeri bir tenkit yayınlandı. Öncelikle belirtmekte yarar var, Acarer tüm bu tenkitleri pek serinkanlı ve yapan bir formda karşıladı. Bilen bilir, bu, medyada çok rastlanılan bir olgunluk değil.” kanısını lisana getirdi.
Sözeri şu sözleri kullandı:
Gelelim tenkidin konusuna: BAE tarafından engellenen Sedat Peker, bu tweetleri rastgele bir hesap (hatta ismine açılmış farklı bir hesap) üzerinden iletebilecekken neden Erk Acarer’i seçti? Karşılığı çok güç değil. Acarer, Peker’in dünya görüşünden farklı bir yerde duruyor ve cüretinden kimse kuşku duymuyor fakat en değerlisi mesleği, “gazeteci”. Peker, en baştan beri hedeflediği toplumun muhalif bölümüne, Acarer’in okuruyla kurduğu itimat bağından faydalanarak ulaşmaya çalışıyor. Bu mevzuda elinde çok fazla seçenek olmadığını da söyleyebiliriz. Acarer’in yurt dışında yaşaması, burada yaşayabileceği muhtemel engellemelerin de önüne geçmek için kıymetli bir fırsat.
Burada mana veremediğimiz Acarer’in bunu neden tercih ettiği esasen. Bir gazeteci olarak Peker’le röportaj yapsa, hakikat ve yavuz sorularıyla Peker’in argümanlarını bir bağlama oturtsa, sunduğu dokümanları nasıl doğrulattığını okuyucuya anlatsa hiçbir sorun olmayacak, hatta tahminen bugünkünden çok daha fazla alkış alacak. Lakin bunun yerine kendisine ilişkin bir alanı açmış, bir nevi Peker’e kefil olmuş oluyor. İtiraz buna.
“Acarer’in kaybı, Peker’inkinden çok daha fazla”
Diyeceksiniz ki, röportaj olsa Peker’in ağzından aktardığı kadar tesirli olmaz. E, o da Peker’in sorunu değil mi? Acarer’in bu işten ne çıkarı var? Üstelik Peker, kendi tabiriyle “kendi intikam davasını güdüyor”, kurtarıcılığa soyunmuyor. Yarın intikam davası için kamu çıkarından vazgeçebilir, bir mutabakat yapabilir, yolsuzluklara ait dokümanların bir kısmını (mesela işine gelmeyenlerini) gizliyor olabilir. Bunun için kim suçlayabilir Peker’i? Muhtemelen kendisini bir kurtarıcı olarak gören “fanları”, “ideolojik taraftarları”. O denli bir durumda Acarer’in kaybı, Peker’inkinden çok daha fazla.
Peker, Bildirici’nin savlarına karşı, bir taraftan Bildirici’yi itibarsızlaştırmaya çalışıp, bizlere gazetecilik dersi verip, başka taraftan Acarer’i savunurken, “Erk Acarer’e yapacağım açıklamaları 5 gün öncesinden ilettim. Kullandığım dokümanların, fotoğrafların ve bilgilerin doğruluğunu bu müddette teyit etti. İkinci söylemek istediğim, benim paylaşımlarımı doğrulayan, Erkam Yıldırım’ın daha evvel Singapur’da kumar oynarken yayınlanan fotoğrafta yanındaki kişinin İzmir Aliağa Limanı’ndaki gemi söküm kısmını denetim eden bir kişi olduğunu ortaya çıkaran da habere ekleyen de Erk Acarer’dir” diyor. Acarer’in gazetecilik formüllerini açıklamak Peker’e mi kalmalı? Acarer buna neden teşekkür etmiş anlamadım. Kaynak, gazetecinin doğrulama prosedürlerine kefil olur mu?
Tüm bu tartışmalarda gazetecilik ismine temel rahatsız edici özü, Acarer’in teşekkürüyle açıklamaya çalışıp bitireyim:
“Bu bilgiler için Sedat Peker’e çok teşekkür ederim. Bunlara vurgu bile ‘iktidar ile anlaştı’ tartışmasına noktadır. Şunu da tekrar belirtmek isterim; tenkitlerin ve meslek büyüklerimin başımın üstünde yeri var. Elimizi birlikte taşın altına sokup, kardeş bir Türkiye kuracağız!”.
“Gazetecinin vazifesi ‘Kardeş bir Türkiye kurmak’ olmamalı”
Acarer’in Peker’e aracılık etmesinde rastgele bir çıkarı olduğunu düşünmüyorum fakat gazetecinin misyonu “Kardeş bir Türkiye kurmak” olmamalı. Türkiye’de gazeteciliğin çok eski bir hastalığı bu: Gazetecilikle ülkeyi kurtarma ideali. Gazeteci, gazeteciliği, mesleğin gerektirdiği halde yapsın, kardeş bir ülke kurtarma işi de siyasete ve onun örgütlediği, hakikat bilgilerle beslenen topluma kalsın.
“Sedat Peker’in yarın kime kefil olacağını kim bilebilir?”
Peker’in üzerimize boca ettiği bu kadar yolsuzluktan bir şey çıkmıyorsa, bunda yavuz savcıların, bağımsız yargının, tesirli siyasetin eksikliği kadar gazeteciliğe duyulan inanç kaybının da hissesi var. Kelamımız gazetecilere, yoksa Sedat Peker’in yarın kime kefil olacağını kim bilebilir?
Ne olmuştu?
Medya Ombudsmanı Faruk Bildirici, “gazetecilik meslek etiğini ihlal ettiğini savunduğu Erk Acarer’in Sedat Peker’in iletilerini kendi hesabından paylaşmasının gazetecilik faaliyeti değil aracılık olduğu” eleştirisini yöneltmişti.Bildirici’nin akabinde T24 muharriri Tuğçe Tatari’nin “Sedat Peker’in karşısında yapılan gazetecilik mi aracılık mı?” yazısıyla da tartışma toplumsal medyada gündem olmuştu.
Acarer, bilgileri teyit ettiğine dair kendisine dayanak veren Peker’e teşekkür etmiş, “Eleştirilerin de başımın üstünde yeri var” demişti.
Peker ise Acarer’i eleştiren Medya Ombudsmanı Faruk Bildirici’yi gaye alarak, “Erk Acarer’in bu namuslu halini Z jenerasyonu gelecekte hürmetle anarken Faruk Bildirici üzere şahısları ise nasıl anacaklarını daima birlikte göreceğiz.” görüşünü savunmuştu. Peker, yaklaşık iki saat sonra attığı ek tweet’te ise “Eleştirirken nezaket sonunu biraz aşmış olabilirim.” sözleriyle Bildirici’yi etiketleyerek ‘özür’ dilemişti.
BirGün gazetesi Acarer’le alakasını kesmişti.
| Erk Acarer, ‘gazetecilik’ tartışmasında kendisini savunan Sedat Peker’e teşekkür etti, “Eleştirilerin de başımın üstünde yeri var” dedi
Medya Ombudsmanı Bildirici Erk Acarer’i eleştirdi: Sedat Peker’e aracılık etmek gazetecilik faaliyeti mi?
Tuğçe Tatari yazdı: Sedat Peker’in karşısında yapılan gazetecilik mi aracılık mı?
TIKLAYIN | Birgün gazetesi, Twitter hesabından Sedat Peker’in bildirilerini paylaşan Erk Acarer’le münasebetini kesti
