‘Yapay zeka insanların işlerini ellerinden mi alacak? Bilim kurgu romanlarına bahis olan insan-makine savaşı gerçek mi oluyor?’ gibi sorularla daima karşılaşır olduk. ‘Yapay zekanın öncüsü’ diyebileceğimiz makine öğrenmesinin tarihine kısaca bakalım ve bu mevzuyu masaya yatıralım. Haydi buyurun 👇
Kaynak: https://www.bbc.com/future/article/20…
1956’da, matematikçi ve teorik biyolog Jack D. Cowan, Londra’da Wilfred Taylor’ı ve onun “öğrenme makinesini” ziyaret etti.
Jack D. Cowan, gördüğü makine karşısında şaşkına döndü. Makinenin yaptığı şey bir ‘ilişkisel bellek şeması’ gerçekleştirmekti. Yani kontakları buluyor ve dataları almayı öğreniyordu.
Bir yığın tel ve kutuya elle lehimlenmiş devre blokları üzere görünen makine, bir hudut ağının erken bir analog biçimiydi.
Cowan ve Taylor durup makinenin çalışmasını izlerken makinenin bu vazifesi nasıl yerine getirdiği konusunda hiçbir fikirleri yoktu. Bu sistemin gayesinin bulunması ve bu gücün kilidinin açılması onlarca yıl alacaktı.
Aslına bakarsanız hudut ağı terimi geniş bir sistem yelpazesini kapsıyor.
IBM’e nazaran, merkezi olarak, yapay hudut ağları (ANN’ler) yahut simüle edilmiş hudut ağları (SNN’ler) olarak da bilinen bu hudut ağları, makine tahsilinin bir alt kümesi ve derin öğrenme algoritmalarının kalbidir.
En değerlisi, tabirin kendisi, biçimi ve yapısı, biyolojik nöronların birbirine sinyal verme halini taklit ederek insan beyninden esinlenmiştir.
İlk evrelerde hudut ağlarına ve bu ağların sunduğu bedellere dair kuşkular mevcuttu ancak yıllar geçtikçe yapay zeka modası kesin bir biçimde hudut ağlarına yanlışsız kaydı.
Hatta bu hudut ağlarına yapay zekanın geleceği olarak bakılıyor.
Yapay zekanın hayatımızda yarattığı tesir ne kadar büyük olursa, nasıl ve neden olduğunu o kadar az manaya talihimiz var.
O vakitler Cowan ve Taylor’ın makinenin neler yapabileceğini anlamadığı üzere bizler de şu an yapay zekayı anlamakta zorlanıyoruz.
Bugün, yapay zekanın nasıl çalıştığını ve kararlara ve sonuçlara nasıl ulaştığını bilmek istiyoruz. Avrupa Birliği, potansiyel olarak ‘kabul edilemez riskler’ ve hatta ‘tehlikeli’ uygulamalar konusunda o kadar kaygılı ki, şu anda ‘güvenli, emniyetli ve etik yapay zekanın geliştirilmesi’ için global bir standart belirlemeyi amaçlayan yeni bir Yapay Zeka Yasası geliştiriyor.
Bu yeni yasalar, açıklanabilirlik gereksinimine dayanacak.
Bu yeni yasalar, ‘yüksek riskli yapay zeka sistemleri için, yüksek kaliteli bilgi, dokümantasyon ve izlenebilirlik, şeffaflık, insan nezareti, doğruluk ve sağlamlık gerekliliklerinin temel haklara ve güvenliğe yönelik riskleri azaltmak için katiyen gerekli olduğunu’ garanti edecek.
Yapay zekanın anlaşılamaması da beraberinde birçok soruyu doğuruyor.
‘Yapay zeka insanların işlerini ellerinden mi alacak? Şirketler makineleşmeye mi gidecek? Yapay zekanın bir şuuru var mı? Bilim kurgu romanlarına husus olan insan-makine savaşı gerçek mi oluyor?’ üzere sorular bunlardan yalnızca kimileri. Bizler de size soralım: Sizce insanların yapay zekayı anlaması ve insanlığın yararına kullanması mümkün mü? Yorumlarda buluşalım!
