Atlas Yardım Derneği Lideri Ferda Altıntaş, bilhassa pandemi sürecinde muhtaçlık sahiplerine yenilerinin katıldığına dikkat çekti. İstekli bayanların takviyesi ile her gün 300 şahsa sıcak yemek verdiklerini belirten Altıntaş, “Pek çok aile gereksinim sahibi durumuna düştü. Garsonlar, müzisyenler ve değişik meslek kümelerinden beşerler şu an muhtaçlık sahibi. Üstelik bu yeni gereksinim sahipleri yardım istemeyi de bilmiyor zira utanıyor” dedi.
Ataşehir’in art mahallesinde heyeti olan dernekten yardım alanların muhtaçlıklarının bağışlardan sağlandığını beliren Altıntaş, son 1,5 yılda vatandaş bağışlarının yüzde 40 oranında düştüğünü söyledi. Altıntaş, “Pandemi öncesi, yiyecek bağışlarında bu kadar çok zerzevat yoktu ve bağışlarımızın neredeyse yüzde yüzü yurttaşlar tarafından yapılıyordu. Artık bu oran yüzde 40’lara düştü. Kurum bağışları arttı. Zincir marketler son kullanım tarihine bir ay kadar vakit kalan eserleri derneğimize gönderiyor biz de bunları kıymetlendiriyoruz ve bu eserler israf da olmuyor” diye konuştu.
Altıntaş şu sözleri kullandı:
“Boşanmaların yanı sıra karısını ve çocuğunu babasının meskenine gönderip kendisi bekar konutunda iş koşturan erkek sayısında da artış var. Bekar meskenlerinde kirayı bölüşerek masrafları kısmaya çalışıyorlar. Boşanma olmayan aileler de bu türlü parçalanıyor. Bunlar bizden bazen ocak, bazen televizyon istiyorlar”
“Çocuklarıma veremediklerim için çok üzgünüm”
Dernekte muhtaçlık sahipleri için yemek yapan, kendileri de geçim kahrı çeken gönüllülerden 40 yaşındaki Kâfi Bozkurt ve 45 yaşındaki Bedriye Ergin, pişirdikleri yemeklerden akşam meskenlerine götürüyor. Gelen kıyafetlerden de kıyafet gereksinimlerini karşılıyor.
Bozkurt, sözünü kullandı.
“Memlekette de ekilen masrafı karşılamıyor”
Tokatlı olduğunu söyleyen Bozkurt, “Memlekete dönmeyi düşünmedin mi” sorusuna ise “Ekilen para etmiyor. Hatta ekim için harcanan para borcu da karşılamıyor. Akrabalarım memlekette, bu yıl onlar da ekim yapmayacak. Yani memlekette de hayat kolay değil” cevabını cerdi.
“‘Bedenin kaç’ diye sorulduğunda bilmediğimi söyledim”
Bedriye Ergin şunları kaydetti:
“Benim eşim garsondu. İşten çıkardılar. Altı ay kira ödeyemedik. Konut sahibi bizi meskenden attı. Dernek bize mesken buldu. Kiramız bin 200 TL. Aylık iş yok, o gün ne bulursak onu yapıyoruz. Çocuklar arkadaşlarıyla dışarı çıkmak istiyor. Para istiyorlar lakin yok. ‘Arkadaşımın yediğinden ben neden yiyemiyorum’ diye sorduğunda buna yanıt vermemek çok acı. Ben mağazaya gitmedim. Komşu ne verirse ya da üzerime ne olursa onu giydim daima. Dernekte bana ‘Bedenin kaç’ diye sorulduğunda bilmediğimi söyledim. Onu bile burada öğrendim” (ANKA)
