Cumhuriyet yazarı Barış Terkoğlu, düşük faizi savunduğu sözlerle gündeme gelen yeni Hazine ve Maliye Bakanı Nurettin Nebati’nin dokumacılık bölümünde olduğunu hatırlatarak, “Nurettin Nebati, ekonomist değil. İktisada ilgisi işverenliğinden. 6 Mart 2006 tarihli Yeni Şafak gazetesi onun kıssasını ‘Urfalı ağanın çocukları mağazacılıkta büyüyor’ başlığıyla duyurmuş” dedi.
Terkoğlu, Nebati’nin 2001 krizi için “Belki de o kriz olmasaydı, bizim mağazacılığa girme talihimiz olmayacaktı. Çünkü alışveriş merkezlerinde çok önemli halde mağaza boşalıyordu. (…) 2000 yılında fason üretim yaptığımız Akmerkez’de mağazası olan bir hanımefendinin işleri berbata gittiği için mağazaya ortak olarak girdik ve mağazacılığa başladık” tabirlerini kullandığını hatırlattı.
Terkoğlu, “O mağazalarda Nebati; Baby Graziella, Enrico Coveri, Mariella Burani, Betsy, Prosperine üzere lüks İtalyan markalarını satıyor. Mağazasından halkın alışveriş yapamayacağını biliyor. İthal mallar parası olanlar için. Öte yandan… Nebati modelinin kriz sevmesinin ikinci bir nedeni var. Dokumada ucuz emek sayesinde ihracat yapan Fasoncu Nebati, bu nedenle ‘Döviz artsın, emek ucuzlasın’ istiyor. Döviz arttıkça, saatlik minimum fiyat 1 dolara yaklaştıkça Nebati’nin eserleri yurtdışına kolay satılıyor. Bangladeş’e, Pakistan’a rakip oluyor. Batı’ya öykünmüş Nebati’nin kendi markaları olan Riccione, Nebbati, Cioccolata’yı düşük fiyatlı Türk işçiler üretiyor, Batılı çocuklar giyiyor” fikrini lisana getirdi.
Terkoğlu, ayrıyeten şunları kaydetti:
“15 yıl evvel Türk çalışanının pahalılığından şikâyet ediyor Seyid Nebati: ‘Net 550 YTL maaş verdiğim her çalışan, toplamda bana 1000 dolara mal oluyor. (…) Tutturmuşlar üretim. Ben gidip Çin’de de üretebilirim.’
Bugün tam da istediği üzere minimum fiyat net 200 dolar civarına düştü. Türk personeli, Pekin’deki işçiden daha ucuza geldi.”
