Gazete Oksijen yazarı İrfan Donat, köşesinde Türkiye’nin dünyadaki en büyük 5. üzüm üreticisi olmasına rağmen, bu alandaki ihracattan yeteri kadar katma bedel kazanamadığını söz etti. Donat, “Türkiye’de bağcılık denildiğinde birinci akla gelen şey, yaş sofralık üzüm ile kuru üzüm… Katma bedelli üretim denildiğinde ise pekmez, sirke, reçel, hardaliye ve şıranın pek ötesine geçememişiz. Ekonomik getirisi en yüksek olan şarap tarafı nedense(!) es geçiliyor; gereken ilgi ve dayanak gösterilmiyor” diyerek yazısında şöyle dedi:
“Bu mevzuda potansiyeli düzgün kıymetlendiren ve fırsata çeviren ülkeler ise şarap ihracatından çok önemli bir ekonomik yarar elde ediyor.
2020 yılında 10 milyar dolarlık şarap ihracatı gerçekleştiren Fransa, toplam global şarap ihracatının yüzde 29.2’sinde kelam sahibi.
İkinci sırada 7.2 milyar dolarlık ihracat kapasitesiyle global pazarın yüzde 21.1’ine hakim olan İtalya yer alıyor.
Türkiye’nin şarap ihracat bilgilerini merak edenleri bekletmeyelim. Sayı, burada milyar dolar düzeylerinden bir anda milyon dolar seviyesine iniyor.
Hazır mısınız? Türkiye, 2020 yılında yalnızca ve yalnızca 6.9 milyon dolarlık şarap ihracatı gerçekleştirdi.
Birebir periyotta 12 milyon doları aşan da şarap ithalatımız kelam konusu.
Toplamda 783 milyon doları bulan yaş ve kuru üzüm ihracatına sevinirken, Fransa 10 milyar dolarlık şarap ihracatıyla uğraşıyor.
Burası yanlış anlaşılmasın…
Doğal ki sofralık üzüm üretimi değerli, doğal ki kuru üzüm ihracatımız değerli ve artırılması lazım. Alışılmış ki üzümün başka katma bedelli üretimlerini göz gerisi etmeyelim ve daha çok destekleyelim. Fakat üzümdeki potansiyeli yalnızca bu eserlerle sonlandırmak ve şaraptaki fırsatı elimizin zıddıyla itmek bu ülkenin tarımına, çiftçisine, sanayicisine ve ihracatçısına haksızlık değil mi?“
