Karar gazetesi yazarı İbrahim Kahveci, köşesinde “Toplum her vakit realiteyi yakalayabilir mi? Mesela kamu bankalarından ucuza kredi dağıtmak herkesin güzeline gidebilir. Ucuz kredili tüketim ve gereksinimlerin giderilmesi kıymetli bir seçmen kitlesini şad edecektir. Fakat bunun bir sonraki adımında katlanarak büyüyen maliyeti tekrar toplumun ta kendisi ödemektedir.” dedi.
Kahveci 1991’den 2001 krizine giden süreci hatırlatarak “Bizler 1991-2001 ortası benze süreci yaşamış bir ülkeyiz. “Kim ne verirse 5 lira fazlası benden” diyen merhum Demirel’in kriz faturası 2001’de karşımıza çıkıverdi. Yalnızca kamu bankalarının ‘görev zararı’ tarifli açıkları 20 milyar dolar denilmişti. Burada elbette banka yöneticilerinin temelde sorunu yoktu. Siyasi buyrukla oluşan ziyan toplumun cebine yönlendirildi.” dedi.
Kahveci yazısında şu sözleri kullandı:
“Bugün farklı değil elbette. Kamu bankaları adeta yardımlaşma fonuna döndü. Yardımı yapan 83 milyon lakin faydalanan siyasi karar vericilerin etrafları. Bu mali faturaların ödenmesi yapısal çöküşlere karşılık çok daha kolaydır.
Toplumun istekleri elbette değerlidir. Ancak devlet idaresi bu istekleri kısa vadeli çıkarlar yerine, orta ve uzun vadeli düşünmek durumundadır. Aksi halde günümüzü kurtarıp geleceği batıran bir ülke oluşturmuş oluruz.”
